مذاكرات ميان ايران و گروه 1+5 (متشكل از پنج عضو دائم شوراي امنيت سازمان ملل بعلاوه آلمان) منجر به انعقاد يك توافق موقت بسيار مهم با عنوان «طرح اقدام مشترك» در نوامبر سال 2013 ميلادي شد. تحت شرايط مندرج در اين طرح، ايران گام‌هاي قابل توجهي را در جهت توقف پيشرفت‌هاي بيشتر برنامه هسته‌اي خود برداشت، و به تعهدات خود در جهت كاهش ذخاير اورانيوم غني‌شده عمل كرد و در حال حاضر نيز آماده است با نظارت و دسترسي‌هاي بيشتر به برنامه و فعاليت‌هاي هسته‌اي خود براي سال‌هاي پيش‌رو موافقت نمايد. موافقت ايران با اعمال محدوديت‌هاي شديد و بلندمدت بر فعاليت‌ها و برنامه هسته‌اي خود و همچنين بازرسي‌هاي سرزده از تأسيسات هسته‌اي اين كشور نشان از اين دارد كه ايران در اين روند بسيار مصمم و جدي است. علاوه بر اين، ايجاد مدت زمان قابل‌توجهي به منظور تعامل آزاد ايران با جهان مي‌تواند شرايط اقتصادي و سياسي ايران را بهبود بخشد و اين امر نيز در حفظ و ادامه توافق بسيار تأثيرگذار خواهد بود.
انرژي هسته اي
چو ايران نباشد تن من مباد...
مثل ايشان باشيد...
سوال ريس جمهور محبوب ايران جناب آقاي دكتر روحاني
بعد از توافق وضعيت بازار خوردو چگونه است؟